Naar bandung

We staan om 5.30 uur klaar voor vertrek. Max laten we weer aangekleed en al weer ff op bed liggen. De guesthouse eigenaresse is niet gewend aan ontbijt pakketjes, en stoeit wat met omelet en brood. Om 6.30 uur komt de taxi , de ruime plekken zijn reeds bezet in het 8 persoonsbusje. We proppen ons zelf achterin, en zwaaien Pangadaran gedag. Op de hoek van de straat zien we de eerste Vespa scooters allemaal op het grote veld bijeen . In allerlei vreemde en bijzondere uitvoeringen komen ze langs, rijen dik....Er is dit hele weekeinde feest,een Vespa treffen. Als we dat hadden geweten. De eerste uren rijden er diverse langs, opgepropt en ingepakt op de scooters. De toeristen voor ons zitten lekker ruim, en we mogen meegenieten van een portie Vivaldi uit een koptelefoon. De bijbehorende dirigerende bewegingen werken me jammer genoeg wel op de zenuwen. De wegen zijn afwisselend slecht, over het algemeen erg smal. Het levert de nodige hartverwarmende inhaalmanoeuvres op. Als de chauffeur moet plassen, gaan wij ook het toilet gebouw in. Netjes dat iedereen hier zijn schoenen ook uittrekt. Op blote voeten dan maar. Niet gek dat hier de voeten altijd als onrein beschouwd worden.Daar zijn we deze weken wel achter gekomen. Tijdens de koffiepauze scoorde ik wat leuke ( en goedkope) voetbal outfits voor Max. De omgeving word nog mooier en hoger. De uitzichten adembenemend. Het hobbelen en bobbelen maakt foto' s maken onmogelijk. De heren voor ons, blijkt een aardig (en welgesteld) stel te zijn. Hij is yoga leraar met diverse scholen. Zijn vriend komt uit yogjakarta. We kletsen honderduit. Zo blijkt hij een huis en school in o.a Nepal ( Katmundu) en Berlijn te hebben. En zijn Italiaanse oorsprong ligt in Montefoire dell Aso, om de hoek bij onze lieve Isaak Tsorakidis. Wat is de wereld klein....
We blijken met een omweg te rijden omdat de doorgaande wegen vast van het weekeinde verkeer zit. In Bandung is het niet anders, Java is natuurlijk niet voor niets het drukst bevolkte land. Via het vliegveld ,waar we de heren gedag zeggen , en ruim kunnen gaan zitten, pikken we 5 minuten later weer nieuwe gasten op. In Braga , de populaire straat waar we het hotel geboekt hebben, is het ook druk. Omdat er veel eenrichtingsverkeer is, stellen de heren voor dat we maar uitstappen. Toch maar niet, via een omweg worden we voor ons hotel afgezet. Het hotel is luxe, de kamer klein. Max scoort ff later op straat een enorm broodje worst, met gratis blikje cola, Erik gaat voor de miesoep. Ik probeer later wat saté bij het café aan de overkant ..hmmmm.
Het hotelzwembad is klein, maar bied enorm veel verkoeling.
' s Avonds lopen we in de buurt over een soort braderie waar allerlei eten te krijgen is....Max scoort een nog grotere worst. Wij eten even later bij een straat tent Soto ayam en Soto rendang...Terug in Braga eet Max weer een ijsje van de Alfamarkt en ik eet een ijs-fruit coupe onder het genot van te hard , vals zingende nep-Beatles.
Suzanne.