Op stap met Pipin en quadrijden.

We hebben op tijd afgesproken met Pipin. Max bij haar achterop, een o.a een bos spinazie aan het stuur.En wij elk op 1 brommer rijden we Pangadaran uit. We slaan een klein hobbelig slecht weggetje in. En tussen de rijstvelden rijden we al slingerend naar boven. Geweldig om te zien. Tenminste.... mijn klep van de helm rammelt steeds naar beneden, waardoor ik geen klap zie. Ik pruts met mijn ene hand steeds de klep omhoog, maar omdat het alleen maar hobbels en kuilen is, is er geen beginnen aan. De anderen rijden stug door, en hebben niets in de gaten. Totdat ik onophoudelijk op de toeter druk . Met een stuk tape plak ik de klep vast, zo die houdt zich voorlopig gedeist. We nemen de laatste behoorlijk steile en bulterige weg en zijn in het dorp van Pipin. Bij moeders op de veranda drinken we wat als we kennis hebben gemaakt. Er is verse Appem en bananendriehoekjes met bonen vulling. Pipin sleept potten vol snacks naar buiten, o.a heerlijke zoute bananenchips. Moeders heeft een tuin vol fruitbomen. Max wil graag in een klapperboom klimmen, Pipin zoekt een mooie uit . Max klimt behendig een stuk omhoog, maar het valt hem toch tegen. Een buurjongen verzamelt het palmen vocht voor de Gula djawa en klimt behendig tot boven in de boom. Maar ja, die heeft ook veel langere benen aldus Max. De buren koken het palmvocht in , een mooi vuurtje pruttelt onder een grote pan. We zien peper planten, salak, ananas en hengelen papaya met een groot net uit de boom. De buurjongen haalt wat jonge kokosnoten uit de boom, kelapa muda. Op de veranda drinken we het op, lekkerder als die van gisteren. We worden uitgezwaaid door moeders als we via de andere kant het dorp uitrijden. De weg is smal , voor me zie ik Max alle kanten op stuiteren. De mensen zijn allemaal even vriendelijk, de huizen soms mooi, soms erg krakkemikkig. Ik zie in mijn ooghoeken een paar koeien staan maar moet mn op de weg letten. Het is een mooie spannende rit, gaaf! En Pipin is een lieverd, zorgzaam voor Max, en behulpzaam voor ons.In het guesthouse regelen we vervoer naar Bandung en boeken met enige moeite een overnachting. We rijden wat door het dorp, naar de andere kant van de heuvel bij de vissers boten. Er lopen 2 herten tussen de (vis)kramen door. We lunchen in de strandtent van Pipin, Bihun en bananenpannenkoek met kaas en chocolade. De rest van de dag brengen we aan het strand door met bodyboarden en lezen. Op het eind van de dag word het strand drukker, er word geflaneerd. De eetstalletjes, voetballende jongelui en van alles rijdt langs de kustlijn. Max bewonderd een quad, als ik hem stimuleer om ernaar toe te gaan kijken duurt het maar even. Max gaat met de quad mee, dag Max. Als hij even later weer langs komt zit Max achter het stuur en rijdt over het strand. Relaxt rookt de jongen achterop een sigaretje. Max krijgt er maar geen genoeg van! Heerlijk kunnen we die ook weer af strepen . We drinken nog koffie bij Pipin en geven haar ons laatste setje hollandse klompjes. We zeggen Pipin gedag nadat we mailadressen hebben uitgewisseld en rijden terug naar het guesthouse.We eten saté bij de overburen , ayam en kambing. Maken kennis met een lerares , we praten over o.a de Tsunami die destijds zoveel slachtoffers heeft gemaakt. En mn veel schade heeft aangericht in het deel waar we nu zitten. Langs de hele kustlijn zijn borden die de vluchtroute aangeven, voor het geval dat. Als we Max naar bed hebben gebracht, snacken we nog even om de hoek. Gefrituurde hapjes, oa banaan, tahoe. We gaan op tijd naar bed , morgen weer vroeg dag.
Suzanne.