Wajang golek en bodyboarden.

We ontbijten bij het guesthouse. Max eet zijn zoveelste ( bananen)pannenkoek. We kletsen wat met andere reizende nederlanders. We maken kennis met een Nederlands sprekende gids. Hij gaat toevallig met gasten naar een poppenspeler, dat was ook ons plan. Op de scooter achtervolgen we hem, zo'n 20 minuten rijden naar het huis van de poppenspeler. In de garage hangen diverse poppen op een rij aan de muur. Jammer genoeg is de maker zelf niet aanwezig. Het is oogsttijd voor de rijst, dus druk met andere dingen. Hij laat ons het proces van maken zien en vertelt het e.e.a over de oorsprong en het spelen ervan. Een echte familiebedrijf. Jammer genoeg lijkt de handvaardigheid net als bij ons in Nederland wat uit te sterven. Dan laat de man het spelen met de poppen zien. Hij geeft de poppen leven en karakter. Verschillende stemmen en bijbehorende geluiden. Hij speelt erg goed en dan mogen we zelf ook spelen. Max vind het geweldig! Ons plan om hier een derde pop te kopen bij ons setje laten we varen. Wel zie ik een mooie karakteristieke oude dame, ik zie er wel een mooi stuk in voor bij een typetje. De gids gaat weer verder met de Duitse familie, en wij rijden zelf op ons gemak terug. In het dorp rijden we langs het hotel waarin destijds met mijn ouders was, er is een hoop veranderd. Onze lieve gids van destijds, Louise, komt hier nog steeds met gasten, wordt ons verteld. Ik verbaas me over de hoeveelheid winkeltjes die er nu zijn. We gaan naar het strand en genieten van de hoge golven. Max krijgt maar geen genoeg van het water. We lunchen vlakbij het guesthouse, daar waar de bbq brandt. De kip, garnalen en ritja- ritja met nasi goreng smaken heerlijk. We krijgen een beetje de kriebels omdat het onze laatste week is en we ineens op de planning moeten letten. Eigenlijk gaat het ons allemaal te vlot. We willen nog lang niet naar huis en zouden ons nog wel maanden kunnen vermaken. Met een week vliegen we terug en woensdag moeten we dus in Jakarta zijn, waar gaan we voor kiezen?!? We struinen het internet een btje af. En maken een grove planning. Dan weer terug naar het strand. Erik neemt eindelijk eens de verse kokosnoot wat hij al zo lang van plan is, het valt enorm tegen, geen goede keuze. De heren huren een bodyboard en vermaken zich opperbest in de Indische oceaan. Ik lees heerlijk een boek. Als Erik met een jongen uit Bandung praat, wisselen ze meteen telefoonnummers uit, makkelijk voor als we daar overmorgen zijn. Max speelt ondertussen met een groepje jongens in de branding. We eten bij Pipin, in de strandtent waar we gisteren aan de klets waren. Tom yum soup en nasi Timbal. Rijst met kip, groente, tofu en tempé Tussen de bedrijven door steken we het laatste vuurwerk op het strand af. We praten honderduit o.a over Pipins Nederlandse vriend. Als Max om 21.00 uur in bed ligt valt hij als een blok in slaap. Hij wil wel weer naar Indonesië en Thailand. En zeker later, dan kan hij zijn kinderen laten zien, waar zijn opa is geboren. De schat.
Suzanne.