Hangen in de bussen , vuurwerk en rijdende rijsttoetjes.....

We worden relaxt wakker, In de verte horen we wel een imaan zijn ochtendgebed prevelen. We ontbijten op het binnenplaatsje. Max voelt zich niet echt je van het....lummelt wat met zijn eten. Terwijl Max zich vermaakt met de vakantiebieb , lopen wij een eindje rond... De ATM, de geldautomaat,  en door allerlei nauwe, smalle steegjes mengen we ons in het ochtend leven. Er wordt al driftig gekookt, de was hangt te wapperen. Rommelig, maar wel schoon. Zo het en der spieken we naar binnen. Er wordt heel wat af ge slamat paggiet...haast iedereen is even vriendelijk en belangstellend. Allerlei soorten zangvogels hangen in kooitjes voor de deur. Een goed zingend vogeltje is nml een statussymbool voor eenbeetje javaan. We kijken FF bij de achterburen, die ook een  guesthouse hebben, en boeken voor als we terugkomen in yogja.Dan pakken we onze spullen en lopen door de nauwe straatjes naar het station. Hier willen we de bus pakken naar Borobudur, het plaatje genoemd naar de Borobudur.We laten ons van kastje naar de muur sturen en een half uur en meerdere taxichauffeurs later, zijn we terug bij af. Op marlioboro road pakken we de bus naar het jambor busstation, in het noorden van de stad.  Er is een verhoging op straat, met poorten ervoor, daar mag je door als je een kaartje hebt gekocht van 3900 IDR . Gelukkig duurt het niet lang totdat de bus komt, het plateautje is klein en propvol met mensen en tassen. In de bus is het niet anders. Als in een goedkope kermisattractie slinger ik op 1 been , al hangend aan de bovenrailing van de bus, heen en weer bij elke kuil en elke bocht. Ondertussen probeer ik mijn rugzak tussen mijn benen geklemd te houden, en heb nog een gevaarlijk. Slingerend tasje in mijn hand. Ik krijg waar voor mijn geld. Bij een gewaagde overstap op een zo niet nog voller perron, moet Erik zorgen dat hij binnenboord komt, als de bus voorrijd, en niet zijn rugzak aanrijdt. Gelukkig hebben we een bus jongen, hij prevelt luid en onverstaanbaar de bushaltes en drukt zo nodig de reizigers aan, zodat de deur evt dicht zou kunnen. We hebben veel aandacht van alle locals, maar of iedereen zo blij is met onze afmetingen en die van onze rugtassen vraag ik me af. Max mag op schoot bij een local en word stevig vastgepakt. Lief bedoeld, maar Max gaat snel weer staan als het FF kan. De reis duurt langer dan we denken, en FF vrees ik dat we de halte hebben gemist. Op het busstation zitten we al snel Inn de goede bus. Deze reis verloopt prima, alhoewel het in de bus, snikheet is, en hij niet gebouwd is op Europeanen. Erik en Max voorin , bijna naast de chauffeur, de rugzakken liggen bij hem op het dashboard. We zien een wereld, vol bedrijvigheid, en brommers. Een stuk schoner als Java, toch duidelijk welvarender.In Borobudur beginnen de riksjarijders al te hollen, als ze de bus zien aankomen. Ze zijn erg opdringers, en ik word er best chagrijnig van. Veel paard en wagens dieren de straat. Na een onduidelijke start lopen we redelijk vlot naar ons Guesthouse. De eigenaar ,Ika en zijn familie zijn aardig, en wel erg hulpvaardig. Aangezien we , naast 1 enkele gast, de enigen zijn, kan hij bijna alle tijd aan ons besteden. Onze kamer ligt aan een rustig tuintje, met zijn kamer en nog 2 gastenkamers. De kinderen spelen in de tuin die vol fruitbomen staat. Jammer genoeg hebben we weer een moskee, als achterbuurman. Ika vertelt ons het een en ander, en dan gaan we zelf weer op pad. Kijken bij een mooie galerie, annex guesthouse naast de Borobudur. En kopen martabak, hmmmm, en Sate Ayam. Max koopt wat vuurwerk, en steekt dat later onder toeziend oog van wat buurtbewoners af.Het zijn schijnbaar de restanten van Idul Fitri. We horen een fluitend toontje, het blijkt de " rijstkoker" van een warung te zijn. De buren adviseren om te proeven. Puthu, rijst met gula djawa, bruine suiker en kelapa, kokos. En idd een smakelijk hapje voor 5000 IDR, zon 50 eurocent. Met het avondeten worden we begeleid door Ika die ons naar een kambing ( geit) restaurant brengt. Hij adviseert ons de geit maar niet te nemen, kan taai zijn. Ik laat me overhalen en bestel een paddenstoelen, dikke soep met rijst. Wel lekker, maar waarom ik nu geen Sate kambing genomen heb? Max is moe en hangerig, Ika neemt hem , en zijn nasi mee naar zijn huis. Max kijkt er gezellig  TV en neemt zelfs..een paar hapjes Nasi. Met zijn alleen liggen we op tijd in bed.

Suzanne.