Oerang oetangs en klamme zweet.

We zijn wat verlaat, onze bagage wordt opgeslagen. Met de benodigde bagage gaan we op pad. De Spaanse jongens David en Eduardo en de Deense Thomas en Nene vergezellen ons. Max heeft een groot holster om met een dolk en werpmes, geleend van Mundy, de guesthouseeigenaar die dit keer niet meegaat. Samen met de gids wandelen we het dorp uit. Tussen de bomen door lopen we al snel steil omhoog, dat beloofd nog wat. De muggen schijnen zich niet veel van de net opgespoten Deet aan te trekken. De gids vertelt onderweg het e.e.a . Het duurt maar even of we zien Gibbons , deze hadden we al wel in Thangkahan gehoord maar nog niet gezien. De gidsen hebben onderling contact en speciale jongens geven de locaties van de diverse apen door. We zien Thomas Leaf Monkeys, grappige aapjes met een leuke kuif op hun kop. Het word al lekker warm en al gauw plakt alles lekker.
Het duurt maar even of we zien de eerste Oerang Oetangs. Gaaf om te zien, wat een grote beesten. Ik vraag me wel even af wie nu naar wie kijkt. Jammer genoeg zijn er meer toeristen, en soms is het wel druk, allemaal kijken naar 1 of 2 apen. Grappig is wel om te zien hoe een paar toeristen onder gespetterd worden als ze onder een plassende aap staan.
Als we een binnendoor weggetje nemen ziet Eduardo een slang van een meter in de boom. Gelukkig beweegt de Moonslang alleen 's nachts, want deze geel, groene slang is erg giftig.
Al snel zijn we de tel kwijt, zoveel apen incl de Oerang Oetangs zien we.
We eten lekker fruit, wat al snel gevolgd wordt door een pak Nasi Goreng met gebakken ei en komkommer en tomaat. Ook heerlijke sappige ananas wordt uit een rugzak getoverd. Max heeft het al snel op, het smaakt ook prima.
Gelukkig lijken we de meeste toeristen achter ons te laten, als we verder de jungle intrekken. Een zwarte Gibbon zeurt om bananen, het is grappig om te zien hoe hij met zijn armen in de lucht achter de gids aanhobbelt. Mina, een van de eerste apen van het rehabilitatie centrum achtervolgt ons ook. Ze staat bekend als verwend en agressief, ze heeft meerdere mensen al gebeten. Aangezien ze respect heeft voor Gibbons, omdat ze daar niet van kunnen winnen, lokken wij de Gibbon met bananen. Mina is volhardend en de bananen zijn op.....rennen dus. Een van de gidsen leidt haar af met de restjes ananas schillen.
Er wordt nog even gezocht naar de vriendelijke en de rugzakpikkende aap, beide worden niet gevonden.
De tocht is pittig, Max hobbelt vrolijk vooruit. We hebben heel wat heuvels te nemen. Vooral naar beneden kost me moeite met mijn hoogtevrees. Als we bij een beekje komen stapt Max " per ongeluk" in het water. Met natte schoenen klimt hij vrolijk verder., er lijkt hem weinig te deren. Hij heeft vooral zin in het maken van vuur, en met zo'n groot mes doet niemand hem wat.
Het laatste stuk naar het kamp is steil en erg lang. Max gaat voorop met een gids, een makkie vond hij het. Wij zijn al snel de rest kwijt, mijn voeten beginnen te protesteren. Wat een opluchting als we eindelijk beneden zijn bij de rivier. Ons kamp is aan de overkant en in de zwemkleding steken de stromende rivier over. Tenminste dat proberen we, ik lig al snel met mijn kont op een stevige steen. Ook Erik klapt onderuit. We blijven maar even liggen, dat water is wel erg lekker. Het kamp bestaat uit een keukentent, waar de potten en pannen al staan te pruttelen. Er zijn 3 tenten overkappingen met diverse slaapplekken.
We zwemmen wat en drinken koffie en thee, het kampvuur word opgestookt. Vanaf onze slaapplekken kijken we op de rivier en de jungle. Naast ons ligt de Sloveense Alexandra, die zich bij onze groep aansluit. Aardige meid, student medicijnen die 4 weken onderzoek gaat doen in Banda Aceh, bekend van de tsunami.
Er is nog een groep in het kamp maar die gaan hun eigen gang. Ik ben mijn bril kwijt, even baal ik als een stekker, dan herinner ik mijn val. Omdat de jungle zo vochtig is heb ik de bril niet op gehad, zag er weinig mee. Tijdens de val is hij van mijn hoofd gevallen.onze gids vind hem aan de kant van de rivier terug.
Als we ons eten krijgen is het al donker, heerlijke Tempé, groentecurry, gebraden kip, aardappel koekjes, kroepoek en hete vis. Wat ze al niet uit zo,n tentje kunnen toveren. Heerlijk.
Zelfs een biertje ligt al lekker koel in de rivier. We eten al zittend op matjes, bij kaarslicht.
We spelen kaart en raad spelletjes en lachen heel wat af. Vooral Monkey, Monkey, Monkey, Black Magic en de Oerang Oetangs vingers zorgen voor heel wat lol. Een raar groen beest, een of ander giga insect komt ook even op de speelplaats kijken.Het lijkt zo uit een of andere sience fiction film te komen.
Het is al laat als Max in slaap valt bij het kampvuur. We tillen hem naar zijn slaapplek. Op een luchtmatrasje en met een muffe slaapzak over liggen wij nog even wakker. Dat biertje was eigenlijk ook geen goed idee, als iedereen al slaapt ga ik de donkere jungle in met mijn zaklampje.
Suus.