Olifanten Tangkahan

smorgens wakker worden met heerlijke jungle geluiden.  Tenminste ik vind het erg mooi te horen hoe de groene wereld wakker wordt.
Na het ontbijt verzamelen we met meer, om samen naar de olifanten boerderij gebracht te worden iets verderop. Met 1 auto en een paar brommers kunnen we allemaal mee. De auto zit vol, en als we worden uitgenodigd hoeft Max geen halve seconde na te denken en zit al achterop een brommer. Suzanne er ook bij achterop, en ik ergens anders bij op. 2 kilometer stroom opwaarts is het.
We gaan helpen de olifanten te wassen in de rivier.
Eerst worden de olifanten konten met de handen leegeschept.  Gelukkig hoeven wij dit niet te doen. ...Dit is op een een of andere manier beter voor de olifanten, vertelt een ranger. ( of voor de rivier natuurlijk. ..;-)
Even later gaan de olifanten te water.  Het is best wel druk met zeven olifanten en we drie of vier keer zoveel mensen, maar als je gewoon je plek neemt, gaat het nog wel.  We krijgen allemaal een borstel, en boenen er lustig op los.
Als je er zo mee bezig bent zijn het best indrukwekkende dieren.  Met de hand op het lijf voel je de rustige ademhaling. Dikke eeltige voetzolen.  Het dier ligt er relaxed bij. Als het wassen klaar is worden de rollen omgedraaid, en worden wij door de olifanten gewassen. Er worden veel foto's gemaakt. Na afloop mogen we de olifanten wat snacks geven.  Banaan en stukjes suikerriet.  Daarna gaan we met ze op de foto. Terug boven worden de dieren opgezadeld, en worden wij terug gebracht naar de lodge met brommers.  Na een uurtje wachten zijn wij aan de beurt. Op een opstap aan de rivier oever klimmen we er op, en gaan rijden. De zadels zien er gelukkig behoorlijk diervriendelijk uit. Een dikke laag neopreen en een zadel waar niet meer dan 2 man op kan. We schommelen gemoedelijk stroomafwaarts, en komen al snel bij de wat bredere rivier waar ons huisje aan staat. We gaan stroomopwaarts richting olifanten boerderij wadend door de rivier. De beesten lijken er geen moeite mee te hebben. Af en toe klimmen we op de kant, dan weer terug het water in. Ze laten de olifanten wat vederop even eten.  Dan is het onze beurt. Max achter de oren van de olifant, en mama achterop.
De ranger legt uit hoe je zon dier bestuurt,  en we gaan. De rangers lopen er gewoon naast.
Max vind het erg stoer, en heeft er gwen enkele moeite mee. Zelf vind ik dat ik er nogal los op zit.
Een eindje verder wisselen we weer,  en klimt de ranger er weer bij.
Na een klein uur zijn we  terug op de boerderij en worden de dieren afgezadeld, en geven zichzelf een verkoelende douche. Daarna mogen ze weer eten.  Ze nemen ongeveer 10% van hun lichaamsgewicht tot zich. Dat kimt al gauw op 200 kilo per dag.
We worden hierna met de brommers teruggebracht, waarna we even afkoelen in de rivier. We lopen de zijtak van de rivier in en spreken ergens eeb paar mensen die aan de dourian zitten. De Indonesiër nodigt ons uit om mee te eten, want hij kan het niet alleen op. Zijn gezelschap houd er niet van. Wij laten het ons geen 2 keer zeggen en smikkelen mee. Hij wijst ons ook op de aanwezige hotspring waarvan we al gehoord hadden. Een heerlijk comfortabele bron uit de berg van zon 40 graden. Na de middag heb ik lekker even in de hangmat gelegen onder de veranda.
Suzanne en Max zijn gaan zwemmen in de rivier, en Max wordt door jongens uit de buurt wat rondgeleid. Kijken bij een watervalletje, uit bomen springen,  de hotspring weer even bekijken. Op een plank komen ze terug dobberen die nu al dagen door de hele buurt als wasplank wordt gebruikt. En zo komt een mooie dag langzaam ten einde.

Erik