Rondje Samosir eiland

Na de miserabele toestand van gisteren, stonden we vanochtend wél op tijd op. 7:30 uur richting ontbijt.
Na een lekkere bananen pannenkoek en een koffie hebben we de boel gepakt voor een dagje motor scooteren.
Eerst even maar de zaterdagmarkt in Tomok. Mooi om alle kruiden en specerijen met zakken vol tegelijk te zien staan. Bergen gember, galanga en kruidnagels. Heerlijke geuren van grote emmers gemalen koffie. Veel vers fruit en groente, maar ook vlees en vis. Gelukkig niet zo voor als een paar dagen geleden in Parapat. En natuurlijk een praatje !maken met de bevolking, zo goed en kwaad als het ons lukt. Mensen kijken blijft ook altijd mooi.
Na een klein uurtje de markt achter ons gelaten, en begonnen aan een rondje om het eiland. Eerst terug richting tuktuk, en vlot door, via Amberito naar Simanindo. Na Simanindo wordt het nieuw voor ons.We rijden om het noordelijkste puntje van het eiland, en zakken daarna weer af naar het zuiden. Het landschap verandert langzaam van, een heuvelachtig duidelijk boven het meer gelegen terrein, naar een wat vlakke de strook tussen het meer en de bergen, op bijna het nivo van het water. Tussen de weg en het meer liggen rijstvelden, waar veelal waterbuffels lopen, vergezeld  door volgens mij zilverreigers. We gaan even van de weg af, naar het water toe. Een van de grootste meren ligt uitgestrekt voor ons. We tellen 3 kleine vissersbootjes.
Wat jongetjes spelen aan en in het water, en vissen wat. Een paar vrouwen zitten wat te kletsen, terwijl ze een groepje buffels in de gaten houden. Er heerst rust in dit niet toeristische deel van het eiland.
We rijen verder naar Pangururan. De Stad waar vroeger het eiland met een heel smal stukje land verbonden was met de rest van Sumatra.
Later heeft men hier een brug gebouwd en het land weggegraven (in die volgorde omdat men bang was dat het eiland zou zinken) zodat het een eiland werd.
Net na de middag rijden we Pangururan binnen. We zoeken een winkeltje en drinken daar wat, en eten een pandan cake-je.
We kijken even op ons kaartje, en schatten dat we op ongeveer 1/3 zitten en zijn aan de andere kant van het eiland, recht tegenover Tuktuk.
Als we de weg vragen worden we erg vriendelijk geholpen door de heren op het terrasje, maar zoals later blijkt sturen ze ons de verkeerde kant op.
De meesten kunnen niet echt kaart lezen blijkt ook weer later. Ik vraag dan iemand de weg, en hij wijst naar een plek op de kaart die er bij lange na niet op lijkt. Men probeert altijd vriendelijk te helpen, desnoods door de verkeerde weg te wijzen.
Als we gewoon verder rijden blijken we goed te zitten, want we houden het meer aan de rechterkant. Nu rijden we wat hoger tussen witte rotsen door die behoorlijk naar zwavel ruiken. Hier is de weg nog goed, maar later volgen er ook slechtere, en veel slechtere stukken. Tussendoor smeren we ons nog maar eens in, want de zon doet goed zijn best.
We hobbelen de stenige en rotsige weg op naar boven, rijden tussen rijst terrassen door. Mooi mooi mooi.
Afwisselend verbeterd en verslechterd de weg. Als we het zuidelijkste punt bereiken ligt het meer uit ons zicht, en rijden we door de bergen. In de kloven liggen ook rijstvelden. Uiteindelijk zitten we best hoog, en draaien langzaam weer naar het noorden. Hier liggen kleine meertjes weer ingesloten tussen heuvels. De zon is achter de wolken verdwenen, en het wordt frisser. Als we Lake toba weer in het vizier krijgen, blijken we lekker hoog te zitten.
Na een tijdje zien we in de verte Tuktuk weer liggen als we langzaam afdalen.
Via Tomok rijden we Tuktuk weer binnen om een uur of half 5, om meteen door te rijden naar een restaurantjes voor onze late lunch: patat!
Als het begint te rommelen gaan we snel door naar Liberta homestay.
Een uur later komt de tropische regenbui met bakken uit de lucht. Tijd voor een warme douche, en wat te drinken.
's avonds blijven we gewoon "thuis" eten en gezellig op het terras zitten.
Er wordt nog wat gitaar gespeeld, en gezongen.
Daarna gaan we slapen. Het was een mooie dag.

Erik