Sakit en relaxen.

Afwisselend brengen we de nacht op het toilet door. En wij maar denken ..zo dat gaat goed met al dat eten hier. Max gloeit alle kanten op. Het is niet handig dat onze badkamer een steile trap lager is..met zulke onrustige darmen. Max moet zelfs 2 trappen af, dus die verblijft bij ons in bed. De held..hij voelt zich knap beroerd maar slaat zich er dapper doorheen. Met een zwarte mond van de Norit lacht hij ons toe.
We brengen de rest van de dag lummelend en slapend door...Max neemt het ervan met cola en spelen op zijn tablet.
Ondertussen komen en gaan de gasten hier. Iedereen is bezorgd, en geven advies.
Bij de buren is alweer een bruiloft, de hele dag horen we luidkeels hetzelfde riedeltje...
Het toilet bezoeken we steeds minder vaak. Ikzelf slaap behoorlijk veel. Als Erik met een nieuwe schone deken komt vlei ik me er behaaglijk onder. (We hadden een vaag, stuk, ranzig dekentje) Tenminste .....als we het licht aandoen, blijkt deze een klein legertje mieren te bevatten. Ondanks dat we deze vriendelijk, maar resoluut, van onze deken verwijderen, blijft het toch enigzins kriebelen. Gelukkig krijg ik een mailtje van het luxe (en dure) hotel dat de datum veranderd kan worden. Per ongeluk had ik het helemaal verkeerd geboekt, voor onze laatste dag op Sumatra. 'S Avonds bestel ik samen met Max een overheerlijke pizza liberta. We moeten er lang op wachten , en ondertussen kaarten we wat met leous. Eigenlijk wil ik weer terug naar mijn bed.

Suzanne.