Sultan en foodtour.

2 augustus 2015 - Jogjakarta, Indonesië

We krijgen een grotere kamer in het guesthouse. De zgn VIP room heeft een giga flatscreen TV, die we toch niet gebruiken, maar wel wat meer ruimte. De tassen kunnen we normaal wegzetten en max krijgt een eigen matras op de grond achter een muurtje.
We proberen een brommer te huren, maar stappen al gauw in een bedjak met motor. Beetje krap met zijn drieën is het wel. Razendsnel komen we wonder boven wonder heelhuids aan bij het Kraton. Het paleis van de Sultan. We betalen maar liefst, 37.500 IDR entreegeld voor ons drieën, nog geen 2,5 euro. En 1000 extra voor het fototoestel.De oude Nederlands sprekende gids die in menig reisgids en fotoalbum staat, staat bij de ingang. We sluiten ons bij hem aan, net als 11 jaar geleden met mijn ouders. De man vertelt grappig de bijzonderheden van het paleis, dat doet hij al vanaf 1969. Het e.e.a is doorspekt met spreekwoorden en uitdrukkingen. Net als al het personeel loopt hij in traditionele kledij en op blote voeten. Het duurt niet lang of hij ligt op de knieën in het grind en leert Max om met twee vingers ooievaars te tekenen. Max vind het helemaal geweldig. De gids praat niet meer al te duidelijk en valt af en toe in herhaling. Als de gids afscheid neemt omdat de gamelanvoorstelling begint, slenteren we even wat verder over het complex. Als we even bij de traditionele dansvoorstelling kijken, tekent Max in het zand. Hij ontpopt zich in een ware zandtovenaar, en heeft heel wat aandacht. We nemen een achteruitgang, en ontwijken de opdringerige rijders. Door smalle straatjes, proberen we de goede kant op te gaan. We lunchen, al zittend in een Gudeg restaurant. Heerlijke zoete kip met jackfruit. De Lemper, in bananenblad smaakt Max prima. Met nog een paar hapjes, gaan we met bedjaks richting huis. We kijken nog een paar winkels en zijn rond half 2 terug. Terwijl Max en Erik lummelen , trakteer ik mezelf op een relaxingmassage van 120 minuten. Relaxing is het zeker, want zo af en toe ben ik even weg, jammer! De bijbehorende candle earcleaning onderga ik met gemengde gevoelens.Ik krijg een soort holle kaars in mijn oor, waar stoom onderuit komt . Daar blijft hij z'on 5 a 10 minuten. De losgestoomde rommel wordt onderin de kaars opgezogen?!? En dan mag mijn andere oor.  

Prahm en zijn vriend halen ons op. Achterop de scooter en motor, tot Max zijn vreugde ,rijden we door een drukke stad. We komen bij een enorm leuk restaurant. De eigenaar lacht ons toe vanaf een grote foto, als vrouw opgepimpt tegemoet. We moeten in een soort wachtkamer, voor een grote tv, wachten tot er een plekje is. Dat duurt niet lang. Het restaurant is sfeervol aangekleed. Verschillende hoge en lage zitjes, ook hier loopt al het personeel in traditionele kleding. Het is ff een klim en een uitdaging om aan tafel te komen. En waar laten wij nu die benen. Het lijkt erop dat Europeanen niet echt gebouwd zijn om laag te tafelen. Toch maar wat meer yoga oefenen.Vanaf de menukaart lachen ons diverse gerechten en drankjes toe. Samen met prahm ontleden we hem. De sate van darmen, lever en kippenkontjes slaan we over. Ik krijgt een giga hoog glas met gember en lemongrass juice , erik het lokale herbsbier . De tafel wordt gevuld met een schaal groente, tahoe en saus, een bamboestok gevuld met kip, ei en groente.Tofu lekker gemarineerd , kroepoek en een soort gevulde pannekoekjes. Alles even lekker. Als ik Max na wat geemmer een bord vol opschep, heeft hij het in no- time op..Lekker! Achterop crossen we door de drukte via marlioboro, naar het kraton regio. Het is een afgelegen, haast verlaten restaurant. De eigenaar is familie van de sultan. Er is een buffet met zowel hartige als zoete lekkernijen. Rissoles, loempia, diverse Sate, garnalen taartjes, lumper , en ook een boel onbekende dingen. Wat we opscheppen moeten we betalen . Het proberen is aan ons wel besteed, heerlijk. Max schept superenthousiast zijn bord vol met kipnuggetssate, loempia's en kipsate. Hij kan bijna niet wachten om te beginnen. Ondertussen kletsen we gezellig, over de eigenaardigheden en gewoontes van beide culturen. Max heeft weinig geduld en we gaan naar een jongeren ontmoetingsplaats net ten zuiden van het kraton. Wat een circus! Rondom een groot veld rijden naast het gewone verkeer, opgepimpte en verlichte kevers. Hello Kitty, spiderman en diverse uitgedoste auto's. Het blijken trapauto's te zijn. Midden op het plein staan 2 warringgi's, grote bomen met giga veel luchtwortels. Als je er geblinddoekt tussendoor kunt lopen brengt dat geluk. Lachwekkend is het om te zien dat veel mensen het proberen. Ik word geblinddoekt door de jongens er doorheen gekletst. Max kiest een mooie auto uit en met zijn vijven fietsen we in de auto door het verkeer. Elke auto heeft een dvdspelertje op het dashboard, waarop hippe clips wordenKever cirkus vertoont, natuurlijk met de bijbehorende harde muziek. We worden ingehaald door verlichte tandems en zien nog meer vreemde uitvoeringen, zo ook een soort pausmobiel. We worden weer thuis gebracht, en Max stapt tevreden om half 10 zijn bed in. With locals, dat gaan we vaker doen!  

Suzanne

Foto’s

2 Reacties

  1. Nathalie:
    3 augustus 2015
    Ok vertel Ff meer over die oort
  2. Nathalie:
    3 augustus 2015
    Over die oor cleaning... Interessant ....