Vogeltjesmarkt en Taman pintar science park.

1 augustus 2015 - Jogjakarta, Indonesië

We ontbijten tussen de schilderijen. Via with locals , internet heb ik contact gezocht met Prahm. Het boeken van een foodtour online lukt niet, daarom is hij zo aardig om naar ons guesthouse te komen. Prahm is leraar, wil graag reizen en is een gezellige jongen.
Hij regelt een meter motor taxi naar de Vogeltjesmarkt. Geen gezeur over prijzen, gewoon betalen wat je rijdt. Ik op de taxi, Erik en Max bij Prahm. Het is verder dan ik dacht, en Jogjakarta is groot. Je merkt dat het een studenten stad is. Veel brommers en universiteiten. Voor de stoplichten wachtend, worden we vermaakt door weer een jongeren muziekgroep. Het klinkt wel goed met die anklungs erbij. Op de markt hangen diverse kooitjes met de meest mooie en aparte vogels. Gewone kanaries, agepornis, beo's en grote kooien volgepropt met allerlei keine vogeltjes.Het is een heel geschetter. Max probeert ze ter plekke praten te leren, dat zal wat meer tijd nodig hebben. In een grote kooi ligt een enorme slang, vergezeldVogel markt door wat leguanen. We struinen verder en zien enorme hanen, kalkoenen, konijnen en cavia's. Katten en mn diverse zielig kijkende hondjes. Max wil ze wel meenemen. Grote vleermuizen, uilen, eekhoorns , gekko's en kameleons allemaal met teveel in te kleine kooitjes. Je word er bijna een btje verdrietig van. Al die tijd loopt Phram met ons mee, er word heel wat afgekletst. We scoren wat kip bij Olive fried chicken, een fastfoodketen alla KFC, voor 50 cent p.p, kip met rijst. In het park eten we het op.
We spreken af om Phram morgen weer te ontmoeten voor de foodtour, en gaan per betjak verder. De twee betjak rijders trappen ons de halve stad door in de brandende zon. Max besluit ondertussen dat hij een vogeltje wil, als zijn vis dood is.
Het Taman Pintar Sience Park, lijkt een btje op Nemo maar dan een stuk minder modern. Max vermaakt zich er prima. We ervaren een aardbeving, rijden motor en racewagen. Spelen in een gamelangorkestTaman Pintar en zien gigantisch grote vissen.
Via het drukke Marlioboro lopen we terug. In een mooie winkel vol met snoep , ( o.a met Durian, pandan) , kroepoek in allerlei soorten en maten doen we wat inkopen. Ik koop cendol in een zakje. Een drankje van santen, rijstmeel en guala djawa. In een stevig zakje met een rietje erin, kun je het makkelijk meenemen. Tenminste het zakje is wat glibberig en ik moet uitkijken dat het niet uit mijn handen glibbert. Bij een stalletje kooptAstronaut Pintar Erik een kommetje hete gemberdrank ,Ronde. Het is gevuld met gember bollen, pindas en wat andere nauwelijks te definiëren ingrediënten,  voor herhaling vatbaar. We checken onderweg nog wat guesthousen.
.s Avonds eten we op de bovenverdieping in de grote zijstraat.Na al die rijst kies ik nu eens voor een hamburger met patat, hij smaakt heerlijk. Erik heeft chicken rendang, de extra bijgestelde tomatensambal is overbodig.
Als Max slaapt proeven wij wat snoep bij ons bier. Erik besluit dat we van sommige soorten toch wat meer moeten kopen.
Suzanne.

Foto’s

3 Reacties

  1. Papa en mama:
    2 augustus 2015
    leuk verhaal weer suzanne ik zie het zo voor me ,het water loopt me in de mond we genieten weer in gedachten.
  2. Nathalie:
    3 augustus 2015
    Klinkt lekker die rendang!!
  3. Suzanne:
    3 augustus 2015
    Yep Natje dat was het ook, alleen leek meer op soep, die van ons is altijd veel meer vlees met saus,toch. Altijd spannend wat je krijgt hier.