Tuktuk, Lake toba.

Als we wakker worden, zien we pas goed waar we terecht zijn gekomen zijn. Er staan verschillende oude batakkershuisjes,  de traditionele koppensnellers, in een tuin. Direct aan het meer met een grote vijver vol met waterlelies. Een waterhoentje met haar jongen scharrelt eroverheen. De tuin grenst aan het kratermeer, het meer is even ondiep, omdat er een rand beton aan de rand ligt. Het Tobameer zelf schijnt ongelooflijk diep te zijn.                             Ontbijten doen we op ons gemak en we lummelen wat. We pakken onze spullen in en zetten deze bij de receptie. We wandelen wat door het dorpje. Het is nog steeds druk met flanerende locals. Ook een hoog brommer gehalte in het schijnbaar anders zo rustige gehucht. We drinken wat op een " terrasje " en neuzen wat bij een  plaatselijke kunstenaar . Na de lunch bekijken we ons nieuwe onderkomen, alle ramen en deuren staan open van het oude huisje. Een kat vind het binnen wel gezellig, dat vind ik wat minder. We hebben de bovenverdieping, een steile betonnen trap brengt ons naar het balkon. Lage deurtjes en luiken versieren de voorgevel. Een smoezelig bed staat in een grote ruimte. Er leidt een trapje naar een verdiepingje waar een matras voor Max ligt, onder de mooie puntgevel. Grote ramen kijken uit op het meer en de bergen.Achterin de kamer leidt een steile trap naar beneden, waar een wastafel, een hurktoilet en douche zijn. We hebben zowaar warm water!
Max vermaakt zich op het terras met zijn tablet. Wij werken de logs bij en brengen onze was weg. We stunten nog FF met het maken van een nieuwe waslijn mbv een zak passievruchten.
Het is een stukje koeler hier aan het Tobameer, en vandaag ook wat meer bewolking. Wij vinden het niet erg. We eten weer eens varkensvlees, Sate en Nasi . De batakkers eten niet Halal. Max maakt zich nuttig in de keuken en helpt met afruimen. Bij Liberta zitten mn de backpackers. Diverse landen zijn vertegenwoordigd.

Suzanne